Gün batımına doğru;
Sırtında çırpı yığını,
Kucağında bebeği,
Elinde bastonu,
Kırlardan dönersin.

Haydi koştur geç kaldın!
Evin beyi dönmek üzere,
Vardın mı eve
At çırpıyı ahıra,
Salla bebeği beşiğe
Yallah koy tencereyi ateşe.

Aman dikkat !
Çabuk pişsin yemek
Dibi de yapışmasın ha!
Yoksa biliyorsun,
Kopacak küçük kıyamet.

Varır kapıya bey, eder feryat
Nedir bu rezil hayat,
Ekmeğin niye bayat
Dersin ki ya rab beni yeniden yarat.

İşte böyledir yaşantısı Anadolu kadını,
Dünü, bu günü ve yarını.
Kim sorar senin acını.
Sensin cihanın en vefakar kadını.

Yavrum, beyim, evim dersin.
Aman bunları kimsecik bilmesin.
Gün yüzü görmeden bitersin.
Sen bunlara değil,
Yedi alemin her güzeline değersin.


Sahip PAKSOY

Oy Ver :