Çöplüğün içinden gelecek yaratan,
Umudunu çöpün içinde eşeleyen yiğitler
Dikkate değer, hep dik durur başları
Soğukla dost olmuştur vücutları
Üşütmez ayaz hiçbir zaman onları
Sarar gizlice yalnızlıklarını

Daha derinlerde , daha derinlerde belki aradıkları
Ayırır lar kapaklar bir tarafa, kağıtlar diğer tarafa
Herkesin önemsiz değersizleridir ,değerlileri
Aynı bedelde değildir ama kariyetleri

Ne beklerler ki hayattan
Ucu başı karın tokluğu
Düşünürüm, acaba bir lokantada
Yemek yiyebilmişler mi dir hiç?
Ya da sevdiğiyle bir sinemada el ele olabilmişler midir?
Tasasız bedenlerini güneşe serebilmişler midir

Gizleyemez yüzlerindeki kirler ,
Gözlerinin onura çalan renklerini
Rüzgar ,ıslıklarındaki umudu besteler
Şanş onlardan yana değildir belki
Düşünürüm ,onlar için en ulaşılmaz hayal
Ne kadar uzaklıktadır ki, kim bilir
Sıradan beklentiler ne kadar yakınların da
Düşünür ve üzülürüm........

2005 gülşen

Oy Ver :