DİLEK

Sen kapımdan çıkıp gittiğin an
Boş bıraktığın yere usulca
gelip oturdu yalnızlık.

şimdi uzaklara el sallayan
anılar kaldı senden geriye
boşalan şarap şişelerinde.

Ardın sıra özlem damıtan
Şiirler kaldı.
Yasak
Tutuklanmış sokak başlarında
Vurulup kanayan
Sevda üstüne.
Sonbahardan önce kurudu
Gövdesine yaslanıp
Seni ilk kez öptüğüm ağaç

Gözlerim avuç açtı tanrıya
Kaç kez çiçek açtı göz yaşları
Hep seni diledi yaratandan
Hala bir türlü dinmedi sular.

Şimdi sensizliğe uzaklaşır gözler
Düşler ölü deniz durağanlığında

Ama hala düşmekte üstüme
Geç kalmış bir öpücük misali gözlerin.

Dudaklarım toprağa kanamakta
Yanar sönmüş dağları ellerimin.
Gayrın ala bildiğine özgür ve zamansızım.

29 12 2005

Oy Ver :