BELEK



aranılan Gül, özlenen düş
sevilmeye başlanan doğa
tutuşturdu birden ansızın
kıvılcımı benimseyen insanları.

bunca yılın savaşımı bir mutluluğa
ve bir parça ekmeğe yenik düştü

tek öğe olunmayan gerçeklikte
hiçbir şey aşamasız değildir
sınamasını yapan algı sürekli
yenileyecek kendini
proletaryanın nasırlı ellerinde

belki söyleyecek hiçbir şeyi kalmayacak
bitince süresi umduğunun
ama herzaman olacak
uğruna savaşılacak onurun

o zaman işlevine başlayacak kara güdü
yol verecek tutsaak beden ayaklarına
çözülecek kendiliğinden belekte zincir
şimdi o ses çınlıyor beton sınırlarında
yüreğimin dili kan ter içinde.




Temmuz 2000

Oy Ver :