BEN HANGİ DÜNYANIN VATANDAŞIYIM BABA

İçimdeki bütün kuşlarda
kıyıları kirlenmemiş sulara göç var
Uzatıyorum elimi bir yıldız kayıyor

Günlerdir bir başka bahar yeşermekte içimde
Sarmaşıklar duvarsız oluşturuyorlar
kendi tünellerini.

Bütün sürgün kuşlar tohum taşıyor yarına.
Kurtarılmış nisan sanki dünden kalan.

Bu nasıl bir rüya bu nasıl bir düş
Ben hangi dünyanın vatandaşıyım baba.

Üşümüş bir çocuk kaldı
İçime dökülen bulutlardan
Hüzün
Çıldırı ya vardı güneşin koynunda

Deniz gözlerinde kıyının-
Başka yarınlara gebe gelecek

Önümde aydınlığı evrenin
Yüreğimin sevdaları patlıyor mayıslara.

Daha kaç kez sınanmalıyım ölümle
Ben hangi dünyanın vatandaşıyım baba.

Sokak kamburu çığlıklaşan bilinç.
Kimlik ağrıları oturmuş yüreğime
Belli deli dolu geçer uçarı çocukluğum.

İçimde kanayan
Bakır yüzlü günlerin ağrısı.

Bu yıl bahar ayazın başını çekiyor
Ellerime durmaksızın yağıyor yağmur
Ben doğarım güneş batar
Ben hangi dünyanın vatandaşıyım baba.

Nükleer santraller dururken eteğinde dağların
Denizler hırçınlaşır azgınlaşır dalgalar
Gelenler ne varsa güzel olan
Alıp gittiler geriye hiç koymadan


Tank panzer hardal gazı derken
Demir atlara yüklemişler devşirme korkuları
Korkular vururken yaratıcılarını
Su küskün zamana dökülür ölü gözlerden

Sınır boylarında vuruldun annenin karnında
Ben hangi dünyanın vatandaşıyım baba.

Oy Ver :