düşüncelerim senin ipek kafesinde
kurtulmak için boşa çırpınır durur
kulağımın tınısı senin sesinde
senden gayrı sesleri tersine vurur

yeni görmüşüm gibi aklımda yüzün
sesi çıkmıyor ama bana gel diyor
bir dağ misali içimde hüzün
üstündeki umutları kendi besliyor

havaya bir iz bırak geçtiğin yoldan
bırak ki beni sana getirsin
usulca yapışıp nazik yakandan
ayrılığı bu yorgun eller bitirsin

Oy Ver :