Dünün ihanetidir bugünlerini yaslara boğan,
Ne kadar istesende kapanmaz içinde o gizli yara.
Hayat hak ettiğini vermez sen istemedikçe,
Gecelerinde huzurun,rüyalarında umudun mu kalır?
Uzanan eller boş döner gönül kapından.
İlerisi çıkmazlarla doludur fikrince,
Kaç kurşun yakmışdır sineni bu yollarda.

Çiçekleri kurumuş bahçeler misali,
Gözyaşlarınla yıkasan bile ümitlerini,
Bir çiçek filizlense yüreğinde,
Yıldızlar senin için belirse gökyüzünde,
Manası yitirilmiş bir serüven misali.
Mıh gibi çakılmıştır beynine hatıralar.

Çare sayarsın,kendi limanına sığınmayı,
İçinden geçirmezsin zorda olsa bilirim,
Yitirdiğin şeyleri başka yerde aramayı.
Razısındır gelişigüzel hayallere.

Feryadını her dizeye,intikam gibi saplamış,
Ne güneş doğmuş ufkuna,ne gün yaşamış,
Bir isyan şairinin dizeleri bunlar bi tanem.
Uzaktasın sanıyorsun,üzülmez diyorsun.
Bir sorsana halimi hatırlayıp ömür verdiğim,
Desene bir kere sen nasıl yaşıyorsun?

Dikenler içinde bir bağ kadar ıssızım,
Ne kadar sitem etsen git artık diye,
Bilirim yaşadıklarınla sen haklısın.
Çözülecek sırrım,sorulacak halim kalmadı.
Sabrediyorum geleceğe adım atacağın gün için,
Olur ya çözülür kördüğümün biter hasretim.

Oy Ver :