Kırık bir güvercin kanadıydı kalemim.
yüreğime yazdım ismini kandı mürekkebim
çığlığım rüzgara sırdı,gam doluydu gözlerim
sense bir martının yüreğindeki kindin
sessizliğin matemi dişleyen haykırıştı
gözlerin nem kokusunda bayılmıştı
ve sağırdın sen
kulakların aşkı çağırırken
dökülür gözlerinden kin ile umut taşı
yaklaşır dudağına gururun kanlı başı
aşka inanmazken bu gönle kederken
bir yarayı hançerleyip diğerini sararken
gelme bana istemem gururla geleceksen.

Oy Ver :