Koyu bir lacivertte buldum kendimi.
Işıl ışıl,
Milyonlarca beneği olan
Bir lacivertte.
Tek güzidesi vardı
O koyuluğun.
Öyle bir parlıyordu ki o,
O vakit bir insan görse;
Belki anlamazdı ilk bakışta.
Başka vakit yine bakardı
Yine bakardı.Ve yine...
İşte o zaman görürdü belki
Ay olduğunu o güzidenin.
Beneklerin yıldız,
Koyuluğun gece olduğunu,
Anlardı belki...
İşte ben,
O zamanlarda tek
Ve yalnız olduğunu
Düşünen ben!
Kendimi orada
O laciverti aşmış
Gecede buldum.
Bulduğum an
Gecemi kaybetmiş olabilirim;
Fakat şimdi kendimdeyim
Ve gecemi bulabilirim

Oy Ver :