Ben denizin uğramayı unuttuğu kumsallardan biriyim.
Soyunuyorum,tüm benliğimle karşında,
Bu kadar yalın olmam korkutuyor seni değil mi?
Neden sadelikten korkup karmaşaya dalar insan?
Bilmediği bir hüzünden bile hüzünleniyor bir an.
Ve ben sıfırları tükettim koşuyorum yoluna...

Seni nefes diye çektim içime zehir çıktın.
Sardım sımsıkı bedenime,
Yaşam değil acı kattın tüm zerreme.
Su diye içtim,meyer kandan da betermişsin.
Beni sevmek için değil,
Süründürmek için dünyaya gelmişsin.
Ve ben sıfırları tükettim koşuyorum yoluna...

Oy Ver :