sesimi dehlizlere sakladım
sessizlik bu aralar iyi geliyor
çok sesli bir orkestra olan hayatta
tek başıma sesimi duyurmaya çalışmaktansa
sessizliğin hüküm sürdüğü yerlerin müdavimi olurum

sesimi dehlizlere sakladım
anladım sana seslenerek derdimi anlatamayacağımı
çünkü sen hayatın cok sesliliğine değer vermişsin
kulaklarımın pası siliniyor dinlediğimde seni diyen sen
şimdi bu sesi duymaz olmuşsun
sen de haklısın
bu ses kalabalığında beni duymaman doğal
etrafında güzelliğinin farkına varıp,
sana sesini duyurmak isteyen o kadar kişi var ki...
bu bahane değil güzelim
isteseydin duyardın
ne vakit sana seslensem,sen beni duymadın
işte o zaman anladım
sen beni yüreğinden ve aklından silmişsin
işte bu yüzdendir sessizliğim

yüreğimi okyanusların derinliğine sakladım
hayatın denizinde kötülüklerin esiri olacaktı
zaten sen de terk ettin onu
bu kadar acıya katlanamazdı
şimdi ıssız bir yerde ve adresini bir tek benim bildiğim yerde
içindekileri kaybetmeden bekliyor
önceleri yüreğimin güzelliğini öve öve bitiremeyen sen
şimdilerde o güzellikleri görmez oldun
ben niye derinliklere sakladım yüreğimi zannediyorsun
çünkü sen hayatın anlamsızlığını yüreğine yaren görmüşsün
sana sesini duyurmak isteyenlerin güzel sözler
yüreklerinin güzel olduğu hissine kapılmanı sağlıyor
ama yanılıyorsun
çünkü onlar seni istiyor
ben ise sadece yüreğini istiyorum
artık yüreğimden gelenlerin senin için bir anlamı yok biliyorum
bu yüzden yüreğimi o derinliklerden çıkarmayacağım
orda saklı dursun
ama şunu da bil;
yüreğimde sana dair ne varsa hepsi duruyor
ve hep öyle kalacak

son bir umut olarak
sesimi,yüreğimi ve sevgimi yorgun albatrosun kanatlarına yükledim
ve sana gönderdim
boş umutlar için sağa sola koşturmaktan yorulan albatros
bu güzellikleri görünce ne yapacağını şaşırdı
o senin gibi değil
o kadar uğraştım sana kendimi anlatmak için
anlamadın
albatros bir bakışımla mesajın sahibinin sen olduğunu anladı
ve gökyüzünde diğer kuşlara nazire edercesine
salına salına ilerledi
bir müddet sonra albatros yine eski yorgun haliyle yanıma döndü
anlamıştım artık yüreğinin karalığını,gözlerinin körlüğünü ve kulaklarının sağır olduğunu
sevgisizlik hayatla olan bağlarını koparmış

sesimi sakladığım dehlizlerden çıkardım
yüreğimi okyanusun derinliklerinden getirdim
şimdi ben dostlarımla sessizliğe meydan okuyorum
sevgisiz gönüllere melhem oluyoruz
şimdi senin sıran bakalım sana kim yardım edecek
sevgisizliğini kim dindirecek
benim dostlarım var ya sen
beni yalnızlığın koynuna bırakıp giden sen
şimdi yalnızlığın girdabıyla boğuşuyorsun
hadi sana kolay gelsin

Oy Ver :