Bir akşamdı bakıyordum pencereden
Kayserinin tepelerine
Dağları bembeyazdı o an
Gurbetti benim için çünkü;
Ne anam vardı ne de babam

Güneş batmıştı fakat;
Kızıllık kaybolmamıştı
Yollardan arabalar geçiyordu
Sanki hiç akşam olmamıştı

Tam karşıdaydı Ihlamur Köprüsü,
Gelin gibiydi her an
Süzülüyordu arabalar
Yolcular üzerinden
İşte oydu benim yüreğimi dağlayan

E,Kayseri dedikya
Erciyes´i unuturmuyuz
Başı parepare dumanlı her an
Ne baharı ne yazı
Misafir etmezdi hiç bir zaman

M.Balcı

Oy Ver :