Üzülürdü zaman zaman
Ne malı, ne mülkü vardı
Ne de bir avuc toprağı.

O da her insan gibi bir akşam
Kalkmak umuduyla yattı.
Bilemezdi ki
Rüyasının yarım kalacağını.

Konu komşu aralarında
Üç-beş kuruş topladılar
Sessiz, sade bir törenle
Uğurlandı...

Buluşuverince Azrail´le
Yerine geldi tüm arzuları:
Onun da artık bir avuç toprağı
Dikili taşı vardı...




NOT: Bu şiir 1997 yılında Türkstar Gazetesinin düzenlemiş olduğu şiir yarışmasında Jüri Özel Ödülü almıştır.

Oy Ver :