şimdi başın dik yürüyorsun
kendinden emin
hiç bir şeyi umursamadan
ama gün gelir
fırtınalar eser yerle bir olursun
seller arasında boğulur
ölmek için kendini zorlarsın
bir deprem anında dengeni kaybeder
kendi boşluğunda dünyalar yaratırsın
kimse bilemez neler yaşadıklarını
sadece düşünebilir
ama ASLA anlayamaz
anlatmak istediğinde ise sözcükler boğazında düğümlenir
aşık olduğun insanın sanada aynı duyguları hissettiğini söylemek istersin
sana taptığını ,senin için ölebileceğini seni ölümüne
sevdiğini ve seni asla bırakmayacağını söylemek istersin
AMA DAHA SONRA KENDİNİ KANDIRMAMAN GEREKTİĞİNİ
ASLA BÖYLE BİRŞEY OLAMAYACAĞINI
ONU ARTIK KAYBETTİĞİNİ
Kİ ASLINDA HİÇ SENİN OLMADIĞINI
ANLARSIN
ve daha sonra yine kendi boşluğunda ve yalnızlığında umutlar kurmaya başlarsın
hiç bir zaman gerçekleşmiyeceğini bildiğin
ama kurmaktan vazgeçemiyeceğin umutlar,hayaller
ama gerçekleşiceğine kesin olarak inandığın
gerçekleşmediğinde ise her seferinde başa döndüğün
en sonunda kendinden geçip herkesten uzakta çaresizliğine ağladığın anda kendini bür kez daha kandırıp
ONU SEVMEDİĞİNİ SÖYLERSİN!!!...

Oy Ver :