ELVEDÂ

Elvedâ tatlı melek yolumuz ayrılıyor
Senden ayrılmam gerek ama içim yanıyor
Elvedâ kelebeğim elvedâ geleceğim
Sendin benim dileğim ondan içim yanıyor
Elvedâ desem sana aşığım anlasana
Gel kalbime girsene bakta nasıl yanıyor
İçin için yanıyor parçalanmış kanıyor
Sorma niçin yanıyor sorma niçin yanıyor
Aşık olan bir insan her an yanarmı bilmem
Kalbi virâne olan öyle kanarmı bilmem
Senden ayrılan anan böyle yanarmı bilmem
Dünyada bir sen varsın başkalarını bilmem
Başkası neme lazım bir sen yetersin bana
Çektiğim eziyyeti halimden anlasana
Senin yolunda ölsem bulanırsam alkana
Ozaman şad olurum O an nemutlu bana
Dileğim var adını kazarlar mezarıma
Ki bir bayram akşamı bakıversen taşıma
Ve okursan adımı ,belki beni anarsın
Vede birkaç damla yaş mezara akıtırsın
O an ruhum şad olur yüzüm güler toprakta
Karıncalar oynarken O çürümüş yanakta
Belki O an şaşırıp gel derim ey sevgilim
Ama sen duyamassın zira varamaz dilim
Seni çağırmak için mezara ne haddim var
Sen güzelsin yaşarsın ,yaşamakta hakkın var

Mahmut Uğur Karadağ

Oy Ver :