Tahtadan oyuncak ev güzelce bir boyanmış
Kara kara üzümler kainata uyanmış
Önce ağlar gibiydi sonra evi görünce
?Eğleneyim bari?dedi birazcık düşününce
Karnı acıktı lakin biraz sonra bebeğin
Fırlattı oyuncağı ağlıyor yemeğe değin
Bir şimşek çaktı beynimde fırtınalar koparan
Rahmet yağmurları gözümden indi o an
Düşündüm ki bizim de acıkır da ruhumuz
Neden fâni dünyayı fırlatıp atmıyoruz
Her günün beş dönümü okunurken ezan
Kalbi Hak sevgisi kalbi ateş-i sûzan
Yakar da aldırmayız fakat böyle gitmez
Biliyorsun sen de iğneyle kuyu bitmez
Rahmet deryasında ruhunu feyze batır
Gökten bir el iner de rahmetiyle kuşatır
Yeter artık yeter tüm kederler silinsin
Köhneleşmiş ruhlara bebek kokusu sinsin
Olmalı her yerde saf çocuklara tanık
Kurtuluruz böyle belki bebek olmalı artık?

Oy Ver :