Gömüldü yine aydınlık karanlığın içine
Adını gece koydukları hınzır bela sardı yine başımı
Yıldızlar salkım gibi dağılırken gökyüzüne
Güneş çoktan güle güle dedi bile
.
Kulağım da telefondaki sesin
Gözümde son birkaç satırın kaldı
Sanki donup kaldım tarihin bir yerinde
Hep o anı, hep seni yaşıyorum,
Senden uzak bu yerde
.
Seni doldurup içiyorum kadehe
Seni soluyorum çekiyorum içime
Seni görüyorum
Gözüm açık hayalimde
.
Bedenim hapisken bu evde
Ruhum dolanıyor İstanbul sokaklarında her gece
Seni kimseye soramıyorum
Adın bilipte ASLI deyip değerse diye dillerine
Seni kimseye tarif edemiyorum
O güzel yüzün girerse diye başkalarının düşüne
Seni düşünmüyorum başkaları varken önümde
Seni görürler diye belki gözümde
Seni çok seviyorum
Her santimini dolaşmaksa bulmanın yolu
Çoktan göze aldım ecelim bu yollarda ölmekse bile

Oy Ver :