HAYAT


Karabasanın ucunda kara toprağa saplanan
Alınteriyle damla damla sulanmış
Bir tutam göğeridir hayat
Sessiz ve sakin yaşanan


Sonra fukara sofralarda
Yarı aç yarı yarı tok
Şükürle açılan ellerdir Allah?a
Tevekkülle hamd arasında


Kendini sürekli tekrar eder hayat


Hayat mor koyunun göğsündedir
Dağların serin mevsimindedir
Çiğdem ve kekiğin kokusunda hayat
Koklanır her tepenin koyağında
Bir kaval nağmesidir hüzünle kuşatılmış yüreğe
Gelir bir matem gibi oturur
Sonra rüzgarın dolaştırdığı bir bozlak olur
Tutuşturur karanlığının ortasında acıyla
Bir sevda masalını usulca



Kendini sürekli tekrar eder hayat



Dağların söylediği bir şey var insanlara
Kavruk ovalarda cılız ekinlerin de
Üstlerinden geçerken rüzgarın fısıldadığı
Bir şey var insanlara söylenen
Ulu çınarların da derinden anlattığı bir şey var

Oy Ver :