Nasıl bir çiçek koparılıyorsa dalından
Beni de öyle kopardılar insanlığımdan

Mahkum ettiler beni kendi dünyama
Görüş günüm yok mecburum ben böyle yaşamaya..

Vurdular arkamdan kırdılar kalbimi
Soldurdular ömrümün baharında ümitlerimi

Bir hayal dünyasının ortasında ümitlerim
Onlarda gerçekleşmez ki ne yaparım, ne ederim.

Hayatın merdiveninde karanlığa yol alırım
Kaybettim benliğimi gelmeyen mutluluğu ararım

Döküldüm, ezildim tıpkı bir yaprak gibi
Bitirdiler nihayet içimdeki sevgiyi

Artık bir musalla taşı son durağım olur
Bu sefil yaşantım geçmişe hatıra kalır..

İsyan ediyorum istemeden kadere
Sitemler yağdırıyorum ben böyle talihe

20 yaşında bir gencin ölüme kucak açan
Al Allah´ım bu tende kalmasın bu can

Nasıl olsa bıkmışım ben benden herşeyden..
Mezar taşıma yazsınlar
"Oda bir kalp taşıyordu HEMDE EN TEMİZİNDEN..."


09.09.2006 CUMARTESİ 03.33

Oy Ver :