KAĞIT GEMİ
Kağıttan gemim ambarlarında hayallerim
ve güvertesinde ben
Sessizlikle kolkola
Rüzgarların , dalgaların kucağında
Bir o yana , bir bu yana
Yol alırdık imrenilesi bir aşkla.
Daha yayılmamıştı ünümüz yedi denize
Doğrusunu sölemek gerekirse tanımıyordu
kimse bizi.
Ne seni ne beni
Ama gözlerinin önündeydik, yaşıyorduk , vardık ,
Aşkla , çoşkuyla , kolkola .......

Oy Ver :