sabaha karşı çıkıp da
yürüdüğüm sokaklarda kayboldum hep
her köşe başında yeniden üşüdüğüm zaman
ellerimi tutacak birisi olmadı yanımda
her sokağın bütün kaldırımlarında
yalnız oturdum
yalnız başıma dertlendim geceye karşı
yalnız başıma içtim sigaraları birbiri ardına
bir ben miyim divane bu saatte resmen firar
hiç mi seven yok gözü kapalı benim gibi
birini bulsam da anlatsam dediğim zaman
ayaklarımın yürümekten yorulup artık dur dediği zaman
yine bir kaldırımda sızıveririm işte o zaman
bir dost selamına hasret kalır o zaman insan
bir ben miyim divane bu şehre resmen zarar
hiç mi ağlamadınız yalnızlığınıza
yanmayan sokak lambasının altında
hiç mi yazmadınız sevdiğinizi okul duvarına
belki bir sokağın kaldırımlarına
ya da defterinizin en arka sayfasına
yağmurda ıslanmak var ya bir sabah
titrersin ve kaçarsın durmadan
yağmurla karışır göz yaşların
ellerini uzatsan kimse görmez seni
kimse bilmez ağladığını
serin rüzgar vurur yüzüne
ürkek ve bir o kadar titrek olursun
bir de sabahın kırağı havası eklenir sonra
senin varlığın artık bana resmen zarar
evet bir ben miyim bu saatte resmen firar
güneşim zaten yoktu
bak ay da gidiyor
sadece yıldızlar var
onlar da bir yanıp bir sönüyor?..

Oy Ver :