Seni ben ençok
göz yaşlarımda aradım
ağlayamadığım zamanlarda
içime akıttığım

Seni tomurcuk veren gülde
çlek bahçelerinde aradım seni
günebakanların baktığı
her hayatın başlangıcında
içime batan şarkılarda
derin sularda tutarak nefesimi
seni en çok ve sadece bebeklerin
boşlukta bir yere bakıp gördükleri
meleklerin merhametinde aradım

Seni ağlayarak uyuduğum karanlıkta
ve ağlayarak uyandığım
binlerce sabahın aydınlığında
gire çıka çıldırdığım
içimdeki zindan kuyularda
papazlarda, imamlarda
incilde, kuranda
gerçek diye peşinden
bir ömür koştuğumuz yalanlarda
isminin geçtiği her satır, her paragrafta
tırtılların kozasında, arıların kovanında seni
çatlayan her yumurtasında kuşların
dökülen her tel saçımda
gördüğüm her kalabalık, her sokakta
dağılan paydoslarında fabrikaların
otobüs bekleyen kuyruklarda
heykel yalnızlığında yıkılmış kentlerin
vapura koşan her topuk sesinde
metro istasyonunda karanlığa çökmüş ağlayan,
o evsiz kadının hıçkırıklarında aradım seni
güneşin doğuşunda batışında
hiç görmediğim ve mutlak görmeyeceğim
coğrafyalardan geçmiş simyacıların anılarında
çaresiz fallarda, aciz bir umutla seni hey gülüm
rüzgarın fısıldadığı sırrında bin yıllık tapınakların

Seni ben ençok göz yaşlarımda aradım
ağlayamadığım zamanlarda
içime akıttığım

nihayet sen beni buldun bir bahardı
saçların dağınık, yüzün solgun
usulca ellerini uzattın, omzuma yasladın başını
ne sordun / ne konuştun / hemen uyudun
en az benim kadar yorgundun..
artık mutlu olmasına mutluydum amma
bir o kadar da mutsuzdum.

28.09.2006

Oy Ver :