Esme Esma
Semaya asma....

Eşsiz gözlerinle bir daha bak bana
Semanın esrarı yakmasın ensemi
Meltemlerle gelsen şöyle yana yana
Anmasam adını,duymasan sesimi

Ezberlediklerim hep arkamdan vurur
Sözsüz geldim sana,bak gözlerim sakin
Maviden korkarsın,siyah tüm kavurur
Ah!bilmediğin şey,söyleyemediğin

Eller var rüyamda,uzatılan bana,
Sormadım bir türlü;hangi el senindi?
Marifet olamaz sevdim demek sana
Az gelen nedir ki?...şiir esirindi

Eksiklik göklerde,eksiklik dağlarda
Sayısız pervane,başımda dönüyor
Müjdeler esirdir tuzaklı ağlarda
Anlaşılmaz bir aşk yandıkça sönüyor

En son umutlarda boşluğa düştüler
Selamsız sabahsız yolculuk nereye?
Merhabalar tümden köze dönüştüler
Anlama sen beni,at bir seyyareye

En zamansız zaman,elimdeyken yüzün
Sararmış düşünce,kanatıyor seni
Mevsimden düşerken karşımdaki gözün
Andırıyor zulmü,dağdaki eseni

Evet düşen anlar,boşluk çukuruna
Sahiden sen kimsin,sönüp sönüp yanan?
Mal olan bir şiir beni çıkarana
Aklım nerelerde dönüp dönüp yanan?

Estim yeterince,kin üstüne gece
Sahte aşk diyen kim?...tenlerimiz uzak
Mazeretsiz ölmek gözünde sadece
Asla kirlenmemek,solmak alnımız ak

Elem yıldızları,gözünde küçükse
Seyyarelerden bak şiirim parıldar
Milsiz dönen dünya artık bir göçükse
Adın şiirimde,mezarda kımıldar

Erkenden düş yola,gözlerime doğru
Sarıl kalemime,tutun şiirime
Minarelere bak,gerçek hak ve doğru
Asmak Esma diye ismini böğrüme...

07.07.2003
Aksaray

Oy Ver :