Hayatın büyükleşmeye yüz tutmuş çocuklarıydık biz
Üniversiteliydik ya suratımızda vardı liseden birkaç iz

Artık bir üst statüdeydik dünya denen hiyerarşik düzende
Ayrı bir yer edinmiştik akrabaların nezdinde

Top koşturan çocukları çıplak ayakla dünün
Gözde insanları arasındaydı artık, bir ülkenin

İçimizdeki çocuk devam etse de çıplak ayakla oyununa
Kösele tabanlı, siyah ayakkabılar vardı artık ayağımızda

Cevap aramaya başlarız yaşamın niçinlerine
İmrenerek bakarken mazideki gamsız günlere

Ertesini düşlerken günün, yâd etmeye başlarız evveli
Annemizin üzerimize titrediği o çocukluk günlerini

Oy Ver :