Okyanusun ortasında küçük bir sandaldı
Dalgaların arasında pek ümitsiz kalmıştı
Bir yandan fırtına,bir yandan dalgalar çarptı
Çatırdıyordu gövdesi zor bir zamandı

Etrafına bakındı, yardım edecek yokmu ne
Uzakta gemiler gördü,lakin ne çare
Sesini duyuramadı,rüzgarmıydı bahane
Düşünmeye başladı böyle bir kara günde

Gemileri büyük yapan ne dedi kendine
Gövdelerimi,yoksa kibirli yolcularımı
Hayır dedi,onlar dalgalarla savaşır
Fırtına diner,savaşı gemiler kazanır

Anlamıştı artık yapması gerekeni
Cesaretlendi,geri geldi ümidi
Dalgalara göğüs gerdi,fırtınaya direndi
Savaşı kazandı zor günler bitti
Selam durdu gemiler ona
O sandalın adı ÜMİTTİ

26-05-2002

Oy Ver :