savaşları küllerinden geldim
ve ben insanım, insan oğluyum
savaşlarda, sürgünlerde, ölümlerde

bakamıyorum gökyüzünün kızıllığına
ve meşeli akkavaklı gölgelerine
umrumda bile değil dünyanın denizleri dolduran güzelliği
ölümün melekleri, çığlığı
korkunç ve muhteşem gizemidir
bizi dünlerimizden, günlerimizden
ve aşkımızdan ayıran bu ayrılığa
durdemek vede hesap sormak içindir
gözlerimizden fışkıran yüreklerimiz.

insan oğluyum ben
beynimi alıkoyan gizemin
kalbimi çarptıran aşkın ve
sonsuzluk arayışında olan
bir dünyanın sonucuyum ben

fişlenmişim heer an,
prangaya vurulmuş ayaklarım
ve yüzyıllardır alın teri dökmüşüm
barışa, sevgiye, insana
bilinmiyor çağlara damganı vurduğun
ve geleceğe köprü kurduğun

savaşım ben , ölümüm
bir çığlık gibi fışkırarak
kin kuyusundan
ateşe atılan bir cesetim ben
ve ben yürek işçisiyim
soysuzluklara direnen.

güneşin oğluyum yani
her parçası beni ve ben içinde var olan kendimi
deryalara savrulan aşkımı
ölümlere sunulan ruhumu
vede kirliliğe direnen asaletimle
benim işte İNSAN OĞLU.

Oy Ver :