Ben seni kocaman bir yürekle sevdim gözlerim değil yüreğimdi seni gören
Sen damarlarımdaki kana karışıp geldin oturdun yüreğime
Sen benim en değerli yerimde
Yüreğimde olmalıydın orada kalmalıydın
Her hangi bir konuk değildin artık
Bu yüzden ne ağırlama faslı vardı nede uğurlama
O yüreğin gerçek sahibiydin
Şimdi ilk bahar yaza giriyoruz ya.
Ben 4 mevsim bahar yaşadım seninle
Çiçek açtın yüreğimde
Gökkuşağı zayıf kaldı senin renklerinin karşısında.
Taze bir yaprak gibi yeşildin açelyaydın pembeliğinle
Üzerine çiğ taneleri düşmüş sarı güldün
Kırmızıydın bir ateş gibi
Ve maviydin
En çok bu renkle anmayı sevdim seni
Denize tutkundum
Denizi sensiz seni denizsiz düşünemedim.
Seni severken dünyayı da sevdim ben insanları da.
Kendime bile dar gelirken içinde
Herkese yer olan bir hayatın sahibiydim artık
En kızgın en tahammülsüz olduğum anlarda bile seni düşünmek yetti bana.
İçimdeki sevinç yüzüme yansıdı güldüm.
Beni böylesine güldüren senin sevgindi.
Ve ben kaygısız içten gülüşün ne demek olduğunu seninle anladım.
Her şeye rağmen sevdim seni,güçlüydüm aşkınla.
Aşamayacağım hiçbir zorluk yoktu artık.
Sana ulaşmamı engelleyecek her şeyi eritir kül ederdim.
Sana ulaştığımda sakin bir göl olurdum.
Ve o göle bir tek sen girebilirdin.
Her halin çekti beni
Duruşunu-gülüşünü-kızmanı-saflığını-şaşkınlığını-çocukluğunu ve gözlerini sevdim.
Seni o doyumsuz sevdim.Uçarı sevdanı.
Anlatacak kelime bulamadım çoğu zaman
Sığmadın cümlelere.
Ve hiçbir cümle seni yeterince tarif edecek kadar derin olmadı.
Seni severken dünyayı da sevdim ben insanları da.
Seni severken yorulmadım
Çünkü sen yaşamın ta kendisi hatta kaynağıydın.
Her gün yenilendim seninle çoğaldım.Büyüdüm.
Eksik olan neyim varsa sen tamamladın.
Sanırım artık ölmeyecektim ve senin aşkın beni
ÖLÜMSÜZLEŞTİRECEKTİ.

Oy Ver :