Dünyam,

Yer kabuğu yakarken tabanlarımı vardın sen..
benden başkası yanmazken kendi dünyamda,
renksiz cümbüşlerde düşer kalkar duygularla bahsettim senden kendime.
hala hikayeler anlatırım güzel olan.
beni içine alırken sıcaklığına..
cehennemim de dünyam cennetim de..
almaz bazen de sıcağına ve yanmazken tabanlarım
varken sen...
bakakalırsın husumetle bazen de cömertlikle
varken ben...
Güzelleştirmek varken, sen varken, ben neden varım ?
şakağına metali dayadığım dünyam! nerdesin ?
al içine ısıt..
yanmak bile güzel dünyam benimse.....

Oy Ver :