KAYIP


Derin bir uğultu boğuyor kulaklarımı

Aynalarda duvar yüzleri

Duvarlar artıyor her bakışımla

Silinmiş sanki tüm felsefeler

Tüm sevdalar çoktan gömülmüş

Sevdası donmuş renginde

Yüzümü gören bana getirsin



Gürültülü bir yalnızlık vuruyor

Göğüs kafesime

Hangi deyişin hangi vurgusu bu kadar derin

Teni bu kentin havasıyla sıvanmış

Yüzümü gören bana getirsin



Sustu içimdeki geveze

Vicdan firari

Ben tarihimin kaçıncı yüzyılında kestim hesabımı

Kaça kaç vardı saat

Sabaha kaç vardı

Zaman olan çizgi çizgi seyrinde

Yüzümü bulan bana getirsin



Soğuğum demir bir parmaklık gibi

Kendi kendime görüş günlerini

Ekmeği suyu bile kestim

Betonlar dökülen gözlerine

Yüzümü bulan bana getirsin
Arzu KARADAĞ-2005
İstanbul

Oy Ver :