Yedi değil
Bin yedi yıldan fazla oldu
Seni tanıyalı
Yine de bilmiyorum
Seni mutlu kılanı

Gölgene sığınırdın sessiz ve sakin
Söylenirdi etrafta yine bir kız sevdiğin

Ürperen bir çiçek taşırdın koynunda
ve sevdikçe yalnızlaşan
bir seni bilirim hayatımda

söyle kaç kişiye yazdın şiirlerini
kaçıncıyı alabildin koynuna
en güzeli miydi seni ortada bırakıveren

O da böyle yapınca
Toptan silmek istedin ruhundaki izleri
Oysa gece olup odana kapanınca
renkleri büyüledi seni tüm sevdiklerinin

Bir gün bir hayat hikayesi anlatmak istesem
ilk önce seninkiyle başlayacağımı bilirim

Şimdi bütün çiçekler bekler baharın gelmesini
Sense kış gibi uzayan yalnızlıktasın şimdi

Oy Ver :