bir şehrin hikayesidir bu şiir
adı bende kalsın..

herkesin bir payı vardır bu şehirde
bir de paydası bölündüğü parçalara
kim bilir bire kim bilir beşe


çünkü....
bu şehir paydaları sever
bölenleri sever ayıranları sever
bu şehir göz yaşlarını sever
sevdalarla beslenir
bu şehir böyle büyür




hergece bu koca şehir
seni koynuna alır
ve o ıssız yanlızlığınla
yine beni başbaşa bırakır
hıh ... bilinmez ki..
bu koca şehir
aslında sevdanın taşrasıdır

yürüken sokaklarında köpekleri saldırır
anşasılmaz rüzgarları çok sakin gibidirdir ama birden boranlara çalar
aynı hayallerini çaldığı gibi
hemde hepsini bir gecede

basıp son gazla bu şehri terketmek istersin o gece

yapamazsın...neden mi

çünkü bu şehir mezarlığıdır
hatıralarının
gidip başına su dökmek istersin hıçkıra hıçkıra.
bu şehiri terkedemezsin
neden mi..
çünkü bu şehrin ışıkları öyle büyülüdür ki geceleri...
sevdiğinin gözyaşları gibidir..
o hep aldanılan
aldanırsın işte kacamazsın bu şehirden

aslında bu şehir yoktur
iki insan vardır sadece
bir kaç agaç bir kaç duvar
bu iki insandır şehiri şehir yapan
bu iki insandır sevdiklerinde
ölümüne değil yaşamına .
o an orası bir şehir değildir
orası en güzel yeridir
hayatın yerkabuğunda.
ama bu iki insan
satmak isterse hayallerini
yenileri uğruna.
hıh.. oysa hayaller hiç kullanılmamıştır ki eskide olsa

tamam artık inebilirsin
o terminalde...

çünkü hayal tüccarları çoktur şehirlerde....

Oy Ver :