yine kış
sararmış umutlar dökülüyor ağaçlardan
son kez birlikte yürünen dar sokaklara
rüzgar savuruyor dökülen umutları
yalnız yürürken ezberlenen kaldırım taşlarına
yağmur değil bu yağan,
onlar gözyaşlarımız
göğün rengi çalınmış,
yüzümünki gibi
yüreğimize işleyen soğuk,
sensiz kalan ellerim gibi
ellerim üşütüyor herkesi
belki kar yağar ısınırım biraz
bilirsin kar sımsıcaktır aslında
unuttun mu, sana açıldığım gün
kar yağıyordu dışarıda

yine kış
bu kez sensiz
yine kış
çaresiz

Oy Ver :