Ne tanrı misafiriyim,ne insan gölgesiyim
Bu koca dünyada yalnızlığın sesiyim
Pencereden bakarken gördüğüm tek şey hüzün
Göremedim henüz endamını gündüzün
Bir yığın eski düş duruyor masamda
Eski anılar depreşiyor gönlümün damarında
Gönlümün derununa çekildim,çaresizim
Sevdayı da hasreti de unuttum,avareyim
Günlerimi boşluğun ipine sıraladım
Ne günüm vardır ne gecem
Ne haftalardan,ne aylardan haberdarım
Kara sevdana tutuldum şimdi mutsuzum
Bitmek bilmiyor yüreğimdeki sızım
Pencerem taş,kapım taş
Artık akmıyor yüreğimden yaş
Gündüzlerden bihaber,gecelerle doluyum
Dinmiyor ıstırabım dinmiyor sızım...
Mecnun gibi aşıksam da güle
Kim acır çöllerde öten bülbüle
Bir gün parça parça dökülüp zerreye
Dönmek istiyorum,dönemiyorum

Oy Ver :