yürüyorum durmaksızın zamanı umursamadan
ve sensizlik sokaklara çöktü yine
yıkılan hayalerde ömrümün son baharı
senden uzak sana tutsak yaşıyorum işte

kurumuş bir ağaçta kurumuş bir yaprak
bu sonbahar değil güzelim bu ölümdür
biliyorum gittin dönmezsin artık
ama ne olur yakın ol bana yıldızlar kadar
ama ne olur yakın ol bana yıldızlar kadar

yalnızlığın sokağında meçhul olurum
kimsesiz kaldırımlarda hatıralar kalır
ve birgün şiir olur bulurum seni
o an anlarsın beni gözlerin ağlar
o an anlarsın beni gözlerin ağlar

içimde bir şair satırlarda sen varsan
o gece hiç uyumam seni yazar kalemim
mürekkep biter mum biter sen bitmezsin
bitmez bende bu aşk yetmez kalemim
bitmez bende bu aşk yetmez kalemim

Oy Ver :