Hasretin eşiğinde olan ben varım
Artık,bir ben ve istanbul.
Lisanlarda kalan son kavgayım
İstanbul bana hasret,ben ise sanayım
Seni seven ben var,beni seven İstanbul.

Izdırabım sanadır,İstanbul´un ki bana
Şehrin ateşi yakar beni,bir de sana sevgim
Iprıkta kalan son sudur senin aşkın bana
Külleri savrulur aşktan yanan bedenimin

Eskilerden kalma bir ateş vardır
Bilirim seni yakan bu ateşi
Resimlerde kalan bir kişi vardır
Uzaklarda kalan bir de sesi

Gülsemde O´dur derdimi anlayan
Üzüntüme teselli olacak O´dur.
Lehçesinde sırr-ı derman olan
Sessizliğiyle destek olacak odur.
Üzülüp ağlasam O´dur evet O
Meğer oymuş tek teselli olan.

Oy Ver :