MUSTAFA KEMAL

Dağ,çayır ağlar bu gün,
Kuşlar kuzular yas tutar.
Bütün vatanın atam dediği,
Mustafa Kemal?i anmaya kalktılar.
Ağır bir sancıda yurt,
Gök yüzünde kıvılcımlar.
Bir gün Mustafa Kemal gidecekmiş,
Bu gün sokaklar ona ağlar.

Bir vasiyetname satırları,
Mustafa Kemal?in kaleminden.
Şehirlere sezgi yağdı,
Halbuki cumhuriyetin 15. yılı.
Daha koca bir yol varken,
Mustafa Kemal gözlerini kapadı.
Ardı ardına minareler,
O gün salaya başladı.

Yurdun can damarlarından birine,
Deydi şimşek yukarıdan.
Ankara sessizliğe girdi.
Koptu orta yerinden urgan.
Mustafa Kemal sustu.
Bu gün ölümdür konuşan.
Her bir zerreciğine kadar,
Başlar dik Türkler oldu onu anan.

Omuzlarımızın üstüne bırakıldı,
Bu yüce cennet vatan.
Ne getirdiysen hoş getirdin,
Ellerinden öpeyim paşam.
Kapadın gözlerini dünya aleme,
Çıka geldi mahkumlar,soysuzlar.
Kemirmeye başladılarsa da yurdu,
Adaletinin taarruzuna esir kaldılar.

Görünse yüzün ufukta,
Güneş sanacaklar.
Gözlerin sönmez bir alevdi,
Adımların yekdane paşam.
Bir mızrak gibi vurmuşken gönülden,
Sen sustun ölümün konuştu çıkıp kürsüden.
Diz dövdü bu topraklar bu ecdat.
Seni anmaktan çok yaşamanı ister bu vatan.




Pak alnında bir ışık.
Ruhunda ecved.
Efkar gönüllere zenginlik getirir,
Varlığında olan bu şevket.
Varken içimizde böyle sınırsızca sevmek,
Bir gün gidecekmiş Mustafa Kemal
Kurtlar bile yaş dökecek
Bir gün gidecekmiş Mustafa Kemal
Bu yurt onu anıp yüceltecek.



ONUR GÖNÜLTAŞ

Oy Ver :