Evvel zaman içinde
kalbur saman içinde
evren dediğin sonsuzluk
küçük bir toz bulutuymuş
milyarlarca yıl önce

Çarpışınca atomlar
dağılmışlar boşluğa
kimi dünya ve güneş
kimi yıldızlar olmuş.

Toz bulutu, oksijen
Oksijen, yağmur olmuş
yağmur yağınca deniz
denizden insan doğmuş

Babilin asmaları
Mısırın yosmaları
derken geçmiş milyon seneler
toprak olmuş sonunda
dönmüş insan özüne

Su dökerler bu yüzden
her gidenin peşine.
bir mum olmak da yeter
karanlığın içinde..

Oy Ver :