AĞLA YAVRUM AĞLA
--Bu ağıt; devri sabık yaratanlara, geçmişin 6 asırlık ihtişamlı tarihini inkar edenlere, kurduğu örgütlerle kendi çevresine, hukukuna ve de nur halkasına zarar verenlere, mazlumun yar ve yarenlerine ithaf olunur.

Kırıldı kabzası, Ortadoğu?nun
Gitti sulhu salah, zulüm kök saldı

Altı asırlık huzurun rüyası
Sökün etti yerini vahşet aldı

Dövüldü, sövüldü öz yurtlarında
Çekiş ile örs arasında kaldı

Ağla yavrum ağla, suç sende değil
Kapını ifrat ile tefrik çaldı?

Rahmet sağanak sağanak nasılda yağdı
Filistin, gövdeden fışkıran daldı

Kökü iffet olan ağaç budandı
Yazık! Özgürlük yaftasına kandı!

Gün geldi, kurt kemirdi bünyesini
Nur halkasından kopunca alçaldı

?Birlik rahmet, ayrılıkta azap var?
Ayrılık ki, hüsranla biten yoldu

Evlat ağlar, kan kusmada geceler
Hasret kokar haykırış, dünya laldı!

Diyarı Çeçen?den, öksüz bahtına
Zehir içiren gün, nasıl ahvaldi?.

Aldandım der, Filistin; makus talihe
Merhametin ne makam ne de maldı?

Baba Yakup olunca, oğul Yusuf
Eyyüb?ün sabrı, tarifsiz mecaldi!

Bu yolu dert taşır, çile öğütür
Zalimin ateşi, vakti zevaldi?.

Oy Ver :