ağlayan yok.
havada guzel.
acıyan gözler gözlerle bakan
arkamdan bir suru insan yok.
oysa ben isa´yla aynı kaderi paylaştığımı düşunuyordum.

o çarmıha;
ben bedenine çivilendim.

hiçbir baykuş bu kadar uğursus sayılmadı işte.
işte bulutlar yazı andırıyor.
ne yağmur var ne de bir fırtına.

oysa ben kendimi kökleri derinde bir ağaç sanmıştım.
meğer toprak senmışsın
ve güçsuz
ve iradesiz.
ve bereketsiz.

ne takıldı kafama;
neydi beni bu kadar dalgın bırakan.
gidişimiydi isa´nın
meryemin bogazında takılan senmıydin yoksa.
kendimi denizlerle bir tutmuştum;
meğer dökmuş işte meryem ana.

işte gidiyorum ve yanlız;
arkamda on iki havarı;
seni bulacaklar
Asyada Afrikada
her nerdeisen işte.

seni kendimle bir tutmuştum .
bir gunluk ömru ile kelebeklere kaldın.
koynundasın şimdi karıncaların.
işte teksın ve isa´n gitti.
arkada ne bir din ne inanan kaldı.

Oy Ver :