Sonraları aklımda,
Sadece yağmurdaki gölgen var.
Yağan her damlayla uzayıp giden.
Ve sonunda mazgallarda,
Sonsuzlukla buluşan,
O sessiz gölgen.
Sanki, sanki süzülürken suların arasında,
Yüreğimden söküp aldı ismini.
Bir kereliğine bile anmaya yetmiyecek kadar,
Her anını saniyesiyle yaşatacak ve unutucak kadar,
Hızlı ve acımasızdı.
Bir yerlere mi yetişecekti bilmem!
Ama öylesine geçti ki,
Hem sessizliği hem de sensizliği buraktı bir çırpıda.

Oy Ver :