Yine çığılık çığıllığa yüreğim ,karanlığa açıldım yine
Bütün vücüdum kanıyor durmaksızın
Yavaş,yavaş titriyor yalnızlığım karanlığın gölgesinde
Ve parçalandıkca bulutlar, karanlığım çoğalıyor ,
Sanki kaybolmuş bir çocuk ağlıyor anne.. diye
Düğümleniyor kitleniyor boğazım
uykuya uzanıyor gözlerim
yanaklarımdan süzülürken buz gibi gözyaşlarım

Oy Ver :