ÇİLEM
Dünyadaki herkes gibi bende uçmuştum
Şeytanın yolunda zirveye tırmanmışım
Bütün bunlar yanmam için yeter sanmıştım
Rabbim ben rahmetini hesaba katmamışım

O kadar uçmuştum ki şerrin zirvesindeydim
İblis bile günahlarda yanımda bir zerreydi
Bilinen her kötülük tamamıyla bendeydi
Cehennemi kendime ondan yakın görmüşüm

Bir buhrana tutuldum öylece yaşıyordum
O kadar arsızdım ki günaha koşuyordum
Affetmeyecek diye Rabbe el açmıyordum
Meğerse o zamanlar hep nefsime uymuşum

Benim gibi birine var mıydı çıkış yolu
Uzanır mıydı bana tutar mıydı hak kolu
Son umut diyerekten taradım sağı solu
Rahmetim her şeyi geçti değişini duymuşum

Bende sonsuz rahmetine sığındığım gün
Rahmet yağmurlarında ıslandığım gün
Uzattığımda koluma tutunduğun gün
Cehennemden cennete giden yolu bulmuşum

Yüce Rab habibi?yle buluşturdu rüyada
Bu harika müjdeyi almışım ben en darda
Beklenin dışında çiçek açtım hazanda
Sonra kendimi Hakka ben Hakka adamışım

Sonra Allah yoluna adadım ben kendimi
Rehberim diyerekten Kur-an ve peygamberi
Seçip o manayla atıldım hep ileri
Önümde olanları hep geçmek istemişim
Bu davamda da ben en geriden gelmiştim
Diğer davamda gibi hep ön safı seçmiştim
Bulunduğum noktadan biraz da yükselmiştim
Ve orada kucak açmış Melekleri görmüşüm
Ne güzel müjdeydi bu daha yolun başında
Daha ileri gidip Resulun kucağında
Oturup sonra tekrar Resulun diyarında
Dolaşmayı en güzel günahlardan daha güzel görmüşüm
Düşünüyorum da Rabbim kuluna hiç benzemez
Rahmetini en nankör kulundan esirgemez
Hidayet isteyene sırtını asla dönmez
Bütün bu güzelliği ben Rabbimde görmüşüm
Azad Usame

Oy Ver :