Tüm ömrümüz
Soğuk su kenarında geçen iki çocukluktan ibaretti.

Yaptıklarımız komikti, anlamsızdı
Somurtkan amcaların yüzünde.
Zaten en çok o yüzlerden korkmuştu,
Bir türlü büyütemediğimiz çocukluğumuz.

En büyük hazinemiz,
Soğuk su kenarında bulduğumuz,
Yüzü cilalı seksek taşlarından ibaretti.
Onları da hiç umursamadan gömdük sulara.

Biz akıllıydık,
Yıllar sonra yüzümüzü güldürecek
Birkaç tebessüm gömdük sulara.

En büyük telaşımız,
Babalarımızdan önce evde olabilmekti.
Çok sürmezdi, alırdı tüm telaşımızı,
Anadan gelen iki azar ve baba yarısı bir tokat.

Sonradan söyledi babam,
Akşam yemeğinden önce ağlamak,
Eski bir köy adetiymiş.

Ezan vakti ağlarmış çocuklar köyde.
Yüzü kırmızı olanla değil de,
Sesi duyulanla dalga geçilirmiş sabah olunca.

En çok ağlayanlar bizdik beklide.
Ama en delikanlı da bizdik.
Yıllar sonra yüzümüzü güldürecek
Birkaç tebessüm gömdük sulara.

Oy Ver :