Yalnız kaldık bu dünyada
Yalnız kaldık.
Haçlı zihniyeti içinde,
Toplumca dağıtıldık.
Evimizden ailemizden koptuk.
Benlik duygularımız coştu.
Bireysel yaşamı seçtik.
Bu seçiş
Bizim sonumuzu hazırladı.
Ne anne sevgisi kaldı,
Ne baba.
Ne akraba sevgisi,
Ne millet sevgisi
Ne devlet.
Ne tarihimizi sevdik
Ne bu günümüzü.
Hep şikayet.

Bu yüzden,
Dört bir yanımız yangınla çevrili
Hasta adamlıktan çıkarıp
Bizi ölü görüyorlar.
Akbabalar, sırtlanlar,
Çakallar,
Hazır bekliyorlar.
Bizi parçalamaya geliyorlar
Ama biz ölmedik.
Uyuyan Aslan gibiyiz
Yüz yılı aşkın uyku yeter
Artık uyunmak vakti geldi.
Uyan ki,
Etrafında neler oluyor bir gör.
Yoksa, gerçekten sonu ölüm.
Hazırlanan tuzaklar
Kurtuluşu zorlaştırıyor.
Vicdanlarımızdan,
Din sökülüyor
O din ki gittiğinde
Beden ruhsuz oluyor.
O zaman bu toplum
Asimile edilmiş oluyor.
İstenilen bu
Bizler
Hırıstiyan potası içinde
Eritilebilmeliyiz
Ancak böyle haçlı seferlerini
Biz bitirmeliyiz.

Bu duruma ramak kaldı.
Oynanan oyunlardan ders al
Ve artık
Kendi benliğine dön.
Yoksa,
Bu topraklar için verilen
kanların bedelini
Ne bu dünyada,
Ne ahirette
Ödeyemeyiz
Bunu böyle bilmeliyiz.
16/10/2006 20,05 Gantep

Oy Ver :