Bozguna uğramış yenik bir ordu gibi,darmadağınım şimdi.
Çekmişim beyaz bayrağı,pes etmiş içimdeki umutlar;
Ve cevabını bulamamış,binlerce sual var beynimde.
Limana çekilmiş bir gemi gibi,çürümeye bıraktım kendimi;
Ne rüzgarın yaprağa verdiği sesi,ne sabahı karşılayan kuşların ötmesi;
Hiç bir şey umurumda değil,üzerime çökmüş,sensizliğin darbesi.
Yaşamak zorunda olmak ve yaşamak,ne kadar zor tanrım;
Anlamsız,umarsız,gayesiz,gün ışığı karanlığında kaldım.
İçimdeki tomurcuklar,çiçek açmadan,öylece kaldı,düğüm düğüm.
Ölesiye isyanlardayım,öldüresiye olmamak için.
Çünkü,şikayetim kendimden,şikayetim dilimden.
Ve sana bir şey verememiş,verdiğini sanmış kalbimden.
Sana,her cümle sonunda,canım derdim,hayatım derdim.
Ama seni kaybettim,canımı,hayatımı kaybettim.
Artık yaşamanın bir gayesi yok,anlamını yitirdi herşey,
Gidiyorum,seni hatırlatmayacak bana,hiç bir şey.
Gözlerim kapanacak,dilim susacak,kalbim duracak;
En azından,yeniden senin için umutlanıp,yine yıkılmayacak.

Oy Ver :