huzursuzluğum kendini devirmeyi bilseydi sen olmazdın hala
vurduğunda yığıldığım yerden çoktan kalkar giderdim
bildiğim her şeyi unutmama sebep sen kadar
acizliğim ise kendime söyleyebildiğim tek gerçeğim
kanaat getirebilir mi bir başkası tutarsızlığına senin
yoksa tek gören ben miyim her gerektiğinde görmediğim gibi
tatsız tuzsuz aşklar yaşayamadım bir türlü
hep batarken izledim sevgililerin mızraklarını
kanattıklarından şikayet edemedim nedense
sen mesela
çığlıklarıma hiç aldırış etmedin
bende karşı koymayı hiç istemedim
kararsızlıklarının kokusu zehirledi bütün yüreğimi
-sök at oğlum içindeki onu- diyemedim
Gerekeni yapamayanlar arasında pek sık bulundum aşk sebebiyle
Tüm gereklerini yaptığım bir aşk vardı oysa
En büyük duygularımı hep sana beslemiştim
Ama sen beni hep ezdin paramparça ettin
Tek zayıf noktamsın kocaman yüreğimde saklandığınca
Rabbim ne büyük ruhla perçinlemiş bedenimi
Sınırlarını görmeye çalıştıkça kayboluyorum uçsuzluklarında
Onu da bir tek sen göremedin?

Oy Ver :