ben icmeyimde kimler icsin demekten biktim
kaderime hergün isyan edip aglamakta kar etmedi
tütün kokan ellerimdeki raki kadehide ilac degil
sasirmisligimin icinde kendimde yokum
yattigim yatak
baktigim gökyüzü
dayandigim duvar
bunlarda bikti derdimi dinlemekten
beynimi kemiren düsünceler
yüregimi yoran acilar
beni benden eden bilinmezlik
ne zaman bitecek
tarlada biten ottan farkim kalmadi
gelen kiriyor dalimi giden koparip atiyor bir kenara
dünyanin kanununda yasayan canli olmaktan bIktim
ve artik tiksindim
sevmeyi bilmeyenlerden onusuzluklardan
yanlizlik denen zikkim hayattan

tiksindim

Oy Ver :