izin veririm aklıma
gitsin gönlünün istediği yere
ben yudumlarken kadehleri

rahat bir nefes alırım
hafiflerim ağır ağır
kaybolur zaman
yavaşlar döngü

her yudumda biraz daha uzaklaşır
ruhum zindandan
ve uzaklar yaklaşır birer birer
unuturum öylece bedenimi
esrik bir vaziyette uzanırım yere
göğsümde tepinen yükten kurtararak kendimi

bir kahraman yoktur artık
savaşçı da bırakıp kaçmıştır meydanı

iyimserlik kötümserlik
acelecilik kararlılık
pişmanlık öfke
hiçbiri yaşanmaz bu halde

bir sürü çocuk koşuşturur durur
kafatasımdaki çocuk bahçesinde
yaşları başka
renkleri başka
dünyaları başka

Oy Ver :