Yüreğimdeki deli hoyratların, çığlığı sevdanın dizboyu... Belkide adını koyamadığım pesimist bi serzeniş bu...

Ama yinede kal diyemeyeceğim sana, dayanamayacağımı yokluğuna fısıldayamayacağım usulca, bir çocuk hüznüyle kulaklarına... O kısık sesim , umarsız bi tipide kalmışçasına titrek ellerim ve nefesinle yaşayan bedenimle diyemeyeceğim ´´Ne olur dur! Kahrolasıca dünyada beni bi başıma bırakma!..´´
Sen bazen sonbaharın savrulan yaprakları arasında hiç bırakmamacasına tuttuğum hırçın mızrabım.. Artık nida vermiyor, çalmıyor bizim diyar diyar sevda kokan türkümüzü boynu bükük, küskün sazım.. Yaşanılası! dünyada tek gerçeğim tek sözüm! Sen benim hayırsızım...
Sen benim imkansızım...
Sen benim kınalı kuzum...
Ben tarifsiz adresinde yokluğunu kıyamet bilerek sadece susarak özlerim seni.
Belki biraz ellerini...
Belki biraz gözlerini...
Seni nefes nefes hasretle içime çekeceğim dünyada;
Ara sırada olsa hatırla ne olur, ne olur! Hatırla şu ciğeri beş para etmez delikanlının sözlerini... Ve bu dünyada kenetlenmesini isteyipte tutamadığın ellerimi;
Kim bilebilirki kıyamet günü mahşerde tutabilemeyeceğini!...
Buda hayatında bi gözyaşı tanesi kadar yeri olan; senin için şerefsiz, gereksiz ve kalpsiz ama yinede YÜREĞİ İSMİNLE ÇARPAN Bİ SERSERİNİN SON YEMİNİ!!!!... ...:::İ.Gökhan DOĞAN:::...

Oy Ver :