bir sonbahar gunuydu yıne
cıkmıs pencereye bakıyor cevresıne
ne bakarsın dalından kopmus yaprak mısalı
caresız ve masum gozlerle


yaprakları dokulmus agaclar; cırılcıplak
gozlerım her zamankı gıbı ıslak
kalbımde bı yara kanar artarak
aşk pınarıyım ben akarım cosarak


yoksun yıne bu baharda
bılıyorum benden cok uzakta
arıyoruz kaybolan askımızı
ıssız dıyarlarda


cok sevıyorum senı
belkıde bu sessızlıgı
gun gelır unuturum verdıgın gullerı
fakat asla unutmam senın sevgını


işte yıne aynı mevsım sonbahar-ı
guller solmus sapsarı
ağaçlar dokmus guzelım yaprakları
herseyı almıs ıcıne toprak acı acı
yasayan tek sey warkı onun askı

Oy Ver :